ΜΟΝΑΔΙΚΕ ΣΤΙΓΜΕΣ

Όπως μου υποστηρίζουν μερικοί δεν γίνομαι άνθρωπος με τίποτα όπως λέει κ ένα τραγούδι έντυσαν στα χακί το σώμα μου αλλά όχι την κάρδια μου.Με λίγη τύχη (αφού έχω βολευτεί στο κέικ)κ τον καλύτερο αξιωματικό προχθές στήσαμε ένα παρτάκι μέσα στη μονάδα που ακόμα κ πολίτης ελάχιστες φορές είχα ζησει…ΚΑΛΗ παρέα μπουζουκάκι κ κάτι μπύρες κ βούαλα… ζήσαμε καταπληκτικές στιγμές που ίσως να μην ξανά ζήσω στην υπόλοιπη θυτια μου.Βεβαια έχασα την έξοδο μου την Κυριακή για τη σάπισα στον ύπνο αλλά Κυριακή θα ξανά βγω τέτοιο παρτάκι δεν ξέρω αν θα ξαναζήσω…

Σκορπιες σκεψεις

Με αφορμή το θάνατο της νεχαντε κ χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω ένοιωσα την διάθεση να ξανά ασχοληθώ με τούτο τον χωρο.Σηγουρα με επηρέασε το κείμενο που είχε γράψει κάποτε ο Στέλιος για την αμελή αφού οι συνθήκες είναι έτσι που δεν μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα όποτε θέλω σε κάποιον που ξέρω ότι θα με ακούσει αποφάσισα να ξανά δώσω ζωή στο ιστολογιο.Αφου για τους επομένους 4 μήνες αυτή η ανάγκη θα είναι συχνή κ επιτακτηκη.Φανταρος στη ρόδο καλά περνάς σου λένε ολοι.Αλλα όπου κ να είσαι η ζωή του φαντάρου είναι ιδία . Θα δω κ μερικά μονιά παραπάνω κ τι έγινε ? τίποτα ! Η διάθεση είναι πάντα η ιδία είσαι φαντάρος δεν γίνεται να το αποβαλεις.τουλαχιστον εγω.Ειχα πολύ καιρό να νοιώσω θλίψη κ μελανχολια.Σημερα αυτά τα δυο συναισθήματα έχουν την τιμητική τους.2 μέρες τώρα όχι απλά δεν έχω ακούσει κάτι ευχάριστο αλλά το αντίθετο όλα είναι μακάβρια νεόφερτες μας άφησε κ ένας θειος μου που υπέρ αγαπούσα από την σπάνια αρρώστια της σκλήρυνσης κατά πλακας.Δεν ξέρω αν είναι προνόμιο η αδυναμία να είμαι σχεδόν πάντα δυνατός όταν συμβαίνει κάτι κ να ξεσπαω σε άκυρη στιγμή γιατί δεν γίνεται να το κρατήσω άλλο μέσα μου.

ΑΝΤΙΟ

Η κούκλα της φωτογραφίας είναι πια παρελθών.Η γάτα που παρά την κακιά της κ την αχαριστία της κέρδισε την κάρδια όλων μας .Την δίκια μου που την υοθετισα,της μάνας μου που μετά από ένα γατάκι που είχε χάσει στα παιδικά της χρόνια δεν ήθελε να ξαναδεί γάτα τού πατερά μου που δεν συζήταγε για ζώο μέσα στο σπίτι κ της ξαδέρφης μου που παρά τις σφαλιαριτσες που της έδινε έσκασε στο κλάμα έχεες το βράδυ που την βρήκε νεκρή από τις ροδές ενός ασυνείδητου οδηγου…ΝΕΧΑΝΤΕ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ…

Βεβαία μου αφυσε 2 πανέμορφα γατάκια που χωρίς να υπερβάλω έστω κ λίγο είναι αξιολάτρευτα κ είναι ένα από τα πράγματα που την ευχαριστώ…

Αν κ με πρόδωσε για έμενα ήταν πάντα η γατούλα μου.Η μαύρη γκαντεμογατα μου.