Η κούκλα της φωτογραφίας είναι πια παρελθών.Η γάτα που παρά την κακιά της κ την αχαριστία της κέρδισε την κάρδια όλων μας .Την δίκια μου που την υοθετισα,της μάνας μου που μετά από ένα γατάκι που είχε χάσει στα παιδικά της χρόνια δεν ήθελε να ξαναδεί γάτα τού πατερά μου που δεν συζήταγε για ζώο μέσα στο σπίτι κ της ξαδέρφης μου που παρά τις σφαλιαριτσες που της έδινε έσκασε στο κλάμα έχεες το βράδυ που την βρήκε νεκρή από τις ροδές ενός ασυνείδητου οδηγου…ΝΕΧΑΝΤΕ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ…
Βεβαία μου αφυσε 2 πανέμορφα γατάκια που χωρίς να υπερβάλω έστω κ λίγο είναι αξιολάτρευτα κ είναι ένα από τα πράγματα που την ευχαριστώ…
Αν κ με πρόδωσε για έμενα ήταν πάντα η γατούλα μου.Η μαύρη γκαντεμογατα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου